فاطمه کمالی؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ علی آقائی؛ شیما حسینی فر
چکیده
این پژوهش به‌منظور ارزیابی اثرات کمکاری و پرکاری غده تیروئید بر فراسنجه‌های عملکردی، خونی و تولیدمثلی در بلدرچین ژاپنی انجام شد. تعداد 320 قطعه جوجه بلدرچین یک‌روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارها شامل 1- شاهد بدون درمان، 2- لووتیروکسین (70 میکروگرم در لیتر)، 3- پروپیل تیواوراسیل (15 میلیگرم ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور ارزیابی اثرات کمکاری و پرکاری غده تیروئید بر فراسنجه‌های عملکردی، خونی و تولیدمثلی در بلدرچین ژاپنی انجام شد. تعداد 320 قطعه جوجه بلدرچین یک‌روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارها شامل 1- شاهد بدون درمان، 2- لووتیروکسین (70 میکروگرم در لیتر)، 3- پروپیل تیواوراسیل (15 میلیگرم در لیتر) و 4- پروپیل تیواوراسیل در ابتدا و سپس لووتیروکسین بود. صفات عملکردی هر هفته اندازه‌گیری شد. در روز 42 پرورش، از هر تکرار یک پرنده نر و یک ماده انتخاب و خونگیری برای ارزیابی فراسنجه‌های خونی صورت گرفت. در روز 62 پرورش، تخم پرنده‌ها جمعآوری و به دستگاه جوجه‌کشی منتقل شد. ضریب تبدیل غذایی، میزان مصرف خوراک و افزایش وزن تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند. در سرم نرها، غلظت تری‌گلیسیرید در کل تیمارهای درمانی و غلظت آلانین آمینوترانسفراز در تیمار پروپیل تیواوراسیل- لووتیروکسین کاهش معنیداری داشت (05/0≥P). در پرنده ماده، غلظت LDL خون در تیمار لووتیروکسین نسبت به شاهد کاهش و آلانین آمینوترانسفراز در این تیمار نسبت به گروههای دیگر افزایش یافت (05/0≥P). بیش‌ترین غلظت آلکالین فسفاتاز سرم خون مادهها در تیمار پروپیل تیواوراسیل بود (05/0≥P). سایر فراسنجه‌های بیوشیمایی خون و درصد باروری تحت تأثیر تیمارهای آزمایش قرار نگرفتند. کم‌ترین درصد جوجه‌درآوری کلی و جوجه درآوری تخمهای بارور و بیش‌ترین درصد تلفات رویانی مربوط به تیمار پروپیل تیواوراسیل- لووتیروکسین بود (05/0≥P). به‌طورکلی، داروهای القاکننده پرکاری و کمکاری غده تیروئید، نتوانستند تأثیر قابل‌ملاحظهای بر اغلب فراسنجه‌های عملکردی، تولیدمثلی و خونی در بلدرچین ژاپنی داشته باشند.
